مس یک عنصر شیمیایی است. این فلز دارای نماد مس و عدد اتمی ۲۹ است. این فلز نرم، چکش خوار و انعطاف پذیر با رسانایی حرارتی و الکتریکی بسیار بالا است. یک سطح تازه از مس خالص دارای رنگ صورتی مایل به نارنجی است. مس به عنوان رسانای گرما و الکتریسیته، به عنوان مصالح ساختمانی، و به عنوان ترکیبی از آلیاژهای فلزی مختلف، مانند نقره استرلینگ مورد استفاده در جواهرات، نیکل مس برای ساختن سخت افزارهای دریایی و سکه ها، و کنستانتان که در کرنش سنج ها و ترموکوپل ها استفاده می شود، استفاده می شود. برای اندازه گیری دما
مس یکی از معدود فلزاتی است که می تواند در طبیعت به شکل فلزی قابل استفاده مستقیم وجود داشته باشد. این منجر به استفاده بسیار اولیه انسان در چندین منطقه، از سال قبل از میلاد شد. ۸۰۰۰ قبل از میلاد هزاران سال بعد، این اولین فلزی بود که از سنگ معدن سولفید ذوب شد. ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد; اولین فلزی که در قالب به شکلی ریخته می شود، ج. ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد; و اولین فلزی که عمداً با فلز دیگری، قلع، آلیاژ شد تا برنز ایجاد شود، ج. ۳۵۰۰ قبل از میلاد.
در دوران روم، مس عمدتاً در قبرس استخراج می‌شد که منشأ نام این فلز از بود که بعداً به مس تبدیل شد. مس و مس از این مشتق شده اند، املای بعدی برای اولین بار در حدود سال ۱۵۳۰ استفاده شد.
ترکیبات رایج نمک مس (II) هستند که اغلب رنگ های آبی یا سبز را به مواد معدنی مانند آزوریت، مالاکیت و فیروزه می بخشند و به طور گسترده و تاریخی به عنوان رنگدانه استفاده می شده اند.
مس مورد استفاده در ساختمان‌ها، معمولاً برای سقف‌سازی، اکسید می‌شود. مس گاهی اوقات در هنرهای تزئینی هم به شکل فلز عنصری و هم در ترکیبات به عنوان رنگدانه استفاده می شود. از ترکیبات مس به عنوان عوامل باکتریواستاتیک، قارچ کش و نگهدارنده چوب استفاده می شود.
